Komplette Konjugation des Verbs abīre (abeō, abīvī, abitum) komplett mit deutschen Übersetzungen.
Konjugation
Indikativ | Konjunktiv | |
---|---|---|
Präsens | ||
abeō ich gehe weg |
abeam ich möge weggehen |
|
abīs du gehst weg |
abeas du mögest weggehen |
|
abit er/sie/es geht weg |
abeat er/sie/es möge weggehen |
|
abīmus wir gehen weg |
abeāmus wir mögen weggehen |
|
abītis ihr geht weg |
abeātis ihr möget weggehen |
|
abeunt sie gehen weg |
abeānt sie mögen weggehen |
|
Imperfekt | ||
abībam ich ging weg |
abirem ich ginge weg |
|
abībās du ginst weg |
abirēs du gingest weg |
|
abībat er/sie/es ging weg |
abiret er/sie/es ginge weg |
|
abībāmus wir gingen weg |
abirēmus wir gingen weg |
|
abībātis ihr gingt weg |
abirētis ihr ginget weg |
|
abībant wie gingen weg |
abirent sie gingen weg |
|
Futur I | ||
abībō ich werde weggehen |
—— | |
abībis du wirst weggehen |
—— | |
abībit er/sie/es wird weggehen |
—— | |
abībimus wir werden weggehen |
—— | |
abībitis ihr werdet weggehen |
—— | |
abībunt sie werden weggehen |
—— | |
Perfekt | ||
abīvī (abiī) ich bin weggegangen |
abīverim (abierim) ich sei weggegangen |
|
abīvīstī (abiīstī) du bist weggegangen |
abīverīs (abierīs) du seist weggegangen; du seiest weggegangen |
|
abīvit (abiit) er/sie/es ist weggegangen |
abīverit (abierit) er/sie/es sei weggegangen |
|
abīvimus (abīimus) wir sind weggegangen |
abīverīmus (abierīmus) wir seien weggegangen |
|
abīvistis (abīistis) ihr seid weggegangen |
abīverītis (abierītis) ihr seiet weggegangen |
|
abīvērunt (abīērunt) sie sind weggegangen |
abīverint (abierint) sie seien weggegangen |
|
Plusquamperfekt | ||
abīveram (abieram) ich war weggegangen |
abīvissem (abiissem, abīssem) ich wäre weggegangen |
|
abīverās (abierās) du warst weggegangen |
abīvissēs (abiissēs, abīssēs) du wärest weggegangen |
|
abīverat (abierat) er/sie/es war weggegangen |
abīvissēt (abiisset, abīsset) er/sie/es wäre weggegangen |
|
abīverāmus (abierāmus) wir waren weggegangen |
abīvissēmus (abiissēmus, abīssēmus) wir seien weggegangen |
|
abīverātis (abierātis) ihr wart weggegangen |
abīvissētis (abiissētis, abīssētis) ihr seiet weggegangen |
|
abīverant (abierant) sie waren weggegangen |
abīvissent (abiissent, abīssent) sie seien weggegangen |
|
Futur II | ||
abīverō (ierō) ich werde weggegangen sein |
—— | |
abīveris (ieris) du wirst weggegangen sein |
—— | |
abīverit (ierit) er/sie/es wird weggegangen sein |
—— | |
abīverimus (ierimus) wir werden weggegangen sein |
—— | |
abīveritis (ieritis) ihr werdet weggegangen sein |
—— | |
abīverint (ierint) sie werden weggegangen sein |
—— |
Imperativ
Imperativ I (Präsens) | Imperativ II (Futur) | |
---|---|---|
abī! geh weg! |
abītō du sollst weggehen! |
|
abīte geht weg! |
abītō er/sie/es soll weggehen! |
|
abītōte ihr sollt weggehen! |
||
abeuntō sie sollen weggehen! |
Partizipien
Partizip | Maskulin | Feminin | Neutrum |
---|---|---|---|
Partizip Präsens Aktiv (PPA) | abiēns weggehend |
abiēns weggehend |
abiēns weggehend |
Partizip Perfekt Passiv (PPP) | abitus einer der weggegangen worden ist |
abita eine die weggegangen worden ist |
abitum eines das weggegangen worden ist |
Partizip Futur Aktiv (PFA) | abitūrus einer der weggehen wird / im Begriff ist zu weggehen |
abitūra eine die weggehen wird / im Begriff ist zu weggehen |
abitūrum eines das weggehen wird / im Begriff ist zu weggehen |
Infinitive
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
abīre weggehen |
abīvisse (īsse) weggegangen sein |
|
Futur | Partizip | |
abitūrus esse weggegangen werden |
abitūrus |